Koffie

Hanna is een vrouw van rond de 35. Gescheiden en met kleine kinderen op de basisschool en zonder werk. Ik ken haar al wat langer, zonder kinderen, zonder scheiding. Vol verwachtingen naar de toekomst. Ze wilde zo graag…

Hanna heeft diverse relaties gehad en diverse opleidingen proberen te volgen. Ook heeft ze langere tijd bij de plaatselijke poelier gewerkt. Verder doet ze hier en daar nog wat klusjes, zoals schoonmaakwerk. Ze wilde zo graag…

Niet zolang dronk ik een bakje koffie op het terras. Hanna liep voorbij en zag me zitten; “Hoi Hanna, hoe is ie? Schuif aan, de koffie staat klaar!” Zo schoot ik wat ongedacht de uitnodiging uit mijn mond. Ze schoof aan…

Ze vertelde dat de kinderen nu op school zaten en dat ze aan het werk moest. De uitkeringsinstantie zette druk, nu de kinderen niet meer zo klein waren. Ze zag er tegenop, als een huis, maar toch. Hanna, ze wilde zo graag…

Als jong volwassen vrouw (of man) zie je jezelf een toekomst opbouwen. De één wil dokter worden, een ander piloot. Werken in een ziekenhuis, of voor de klas, of wat dan ook. Dan word je ouder, er komen dingen op je pad en dat wat je zo graag wilde, dat komt er niet van. Dan kom je in een andere fase, ervaringen later, positieve en negatieve hebben je levenspad vorm gegeven. Wat nu? Ik wilde zo graag, maar nu? Ik weet het niet meer, is dit nog wel wat ik wil, of kan?

Misschien herken jij je in het verhaal van Hanna en ben je ook in zo’n fase dat je verder moet. Mogelijk ervaar je blokkades, onzekerheden. Weet dat je geheel vrijblijvend met mij een 1e gesprek kan hebben waarin we kunnen kijken wat je nodig hebt om de volgende stap te kunnen nemen. Vul het contactformulier in, of plan een afspraak in. Het staat je vrij en weet de koffie (of thee) staat klaar.