Doorstroom

Naar de dierentuin (Foto door Tetyana Kovyrina via Pexels)

Heeft u ook zo zin? Er op uit, het kan weer, bijna, dat wel natuurlijk en met de nodige maatregelen, dat ook.

De zogenoemde doorstroomlocaties mogen weer open. Het eerste waar ik dan aan moet denken, is de dierentuin.
Ik heb ze in dit land, denk ik allemaal wel een keer mogen bezoeken. De dieren, de lucht (of stank) de gezinnen, de ouderen. Het niet voeren (en toch doen). Vermoedelijk allemaal herkenbaar. De dierentuin, die ik nog nooit als een doorstroomlocatie had gezien, alleen als een leuk dagje uit met de kinderen.

De coronapandemie heeft ons dus ook een nieuwe definitie van een eerder, vooral ambtelijk gebruikt, zelfstandig naamwoord opgeleverd: “doorstroomlocatie”. Niet in de betekenis van het instromen en doorstromen van vluchtelingen, zoals in 2015 geïntroduceerd door ambtenaren, maar de definitie die Rutten er aan geeft. Namelijk; plekken waarop mensen niet blijven zitten maar doorlopen.

Niet blijven zitten maar doorlopen?
Eigenlijk is het toch de bedoeling dat we nergens blijven zitten en altijd doorlopen. Natuurlijk als we naar de bioscoop gaan, zitten we wat langer, maar zullen na de film weer doorlopen. Niets is blijvend en we zijn altijd onderweg op één of andere manier. We zijn er alleen over het algemeen niet zo mee bezig. Uitzonderingen daargelaten. Het komt op ons pad, of we gaan er na op zoek.

Recent sprak ik iemand die mij vertelde dat hij het gevoel had nergens mee verder te komen. In het werk, privé. Het hobbelde voort, zonder enige voldoening. Toen had Rutte het er net over gehad dat de doorstroomlocaties weer open mogen, als de cijfers zich positief zouden blijven ontwikkelen. In het gesprekje kwam het daarop, de dierentuin, de kinderen, het werk en het voorthobbelen, zonder voldoening. Samen kwamen we uit op de metafoor dat het leven ook een vorm van doorstroom nodig heeft, wil het niet vervallen in een sleur en weinig voldoening. Het was voor mijn gespreksgenoot een eyeopener. Misschien, zo zei hij, werd het tijd om de studie weer op te pakken. Immers waren de kinderen vrijwel zelfstandig.

Soms kan het lijken dat het wat vastzit in je persoonlijke ontwikkeling. Je ziet even niet meer waar je mee bezig bent en mist de voldoening, de power. Het hoeft echt niet te betekenen dat een burn-out dreigt, of dat er een depressie op komst is. Het zijn vaak gewone momenten in ieders leven. Het even met iemand kunnen delen is soms al genoeg. Soms zijn enkele tips nodig en heel soms wat meer. Counseling is een vaardigheid die tot doel heeft mensen in hun eigen kracht te zetten. Dat is wat ik doe als counselor. Neem gerust contact op, als je denkt dat ik iets voor je in deze kan betekenen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.