Ik zit binnen

Wat als je leven er wat anders uit komt te zien?

Vorige week sprak ik iemand die best wel wat sacherijnig overkwam. Ze vertelde dat door de corona ze niet meer op kantoor mocht komen. Ze werkt voor zo’n 20 uur en daarnaast heeft ze nog veel hobby’s. Zoals sporten.

Nou het sporten was ook gestopt en ook de cursus waarop ze zat was nu alleen nog digitaal, gemankeerd, te volgen.

In het gesprek vertelde ze me dat ze er niet goed van werd. Het breekt nu helemaal op dat de relatie alweer een jaar geleden op de klippen liep. De familie, daar had ze niet zoveel contact mee. Haar ouders? Die wonen in Limburg.

“Ik zit binnen, de godganse dag. Kom bijna niet van mijn stoel en ik zie vrijwel niemand meer. Ben je nog geen 40 en dan al….”
Ik onderbrak haar: “wat houdt je tegen om naar buiten te gaan?”

Ze keek me aan en even dacht ik dat ze vloekend en tierend zou uithalen. Ze was echt knap sacherijnig. Ze viel stil. Even later herpakte ze zich.
“Heb geen idee, gewoon waarom, waarvoor zou ik?”

Misschien herken je wel wat in deze vrouw van nog geen 40. Het gevoel van opgesloten te zitten, niemand te zien. Je houdt jezelf in een negatieve spiraal, waar het soms lastig uit komen is. Zeker als je er wat alleen voor lijkt te staan.

Wil je dat veranderen? Het helpt als je met iemand erover kan praten. Weet dat je mij daarvoor kan benaderen. meer lezen

Vul het formulier in. Dat is een eerste stap om verder te komen.