Lock-Out

Komende week gaan we voorzichtig weer wat ‘los’ van de intelligente lockdown. De basisscholen, sommige contactberoepen, met restricties en richtlijnen, herstarten de werkzaamheden. Samen, zo wordt nadrukkelijk elke keer benadrukt, hebben we de crisis enigszins het hoofd kunnen bieden. We zijn er niet van af, dat niet, maar er is wat lucht in de gezondheidszorg, zodat we voorzichtig weer enige risico’s kunnen nemen.

Afgelopen week kwam ik een ouder tegen (op afstand, natuurlijk) . Deze twijfelde heel erg of het wel veilig was om nu al de scholen open te doen. Immers, er gaan nog elke week mensen dood, de ziekenhuizen krijgen nog steeds corona patiënten binnen. Er is een overvloed aan informatie en soms lijkt het wel of deskundigen elkaar tegenspreken. ‘Ik weet echt niet meer wat nu veilig is voor mijn kind’.

Twijfel, onzeker zijn, het beste voor je kind willen, eigenlijk geen risico’s willen nemen, maar toch…

Het is best lastig om met zoveel onzekerheid te moeten omgaan. Het kan extra (veel) stress en spanning geven. Thuis, op het werk, in de relatie enz. Je staat daar niet alleen in. Cijfers geven aan dat zo’n 30% mensen meer psychosociale klachten ervaren. Herken je dat? Schroom niet. Een eerste stap kan zijn dat je er met iemand, laagdrempelig, over kan praten. Wil je dat met mij, weet dat je altijd het contactformulier kan invullen en dat ik dan contact met je zal zoeken om te kijken of ik wat kan helpen.