Code Rood

Een collega van mij, elders in het land, was na een paar weken op IC weer wat bij de mensen. Hij melde zich via What’s App. Corona, het was er op de onder voor hem. Het zal nog weken duren, voordat hij zich weer bij ons kan voegen.

Van de week hoorde ik een interview op de radio. Een legitieme vraag werd gesteld aan een psycholoog. Hoe reageren mensen op de Lock Down? Hoe lang houden ze dat vol? Met stijgende verbazing hoorde ik de man oreren. Mensen moeten in opstand komen, ze moeten zich laten zien op het Malieveld. Heel even een beetje basic psychologische effecten, overigens zonder enig historisch perspectief en nuance, maar al heel snel hoorde ik een boze man.

Hij was niet de enige die boos was, er worden steeds meer mensen boos. Gisteren nog een meneer bij Op1. Een vastgoedman uit Amsterdam die comfortabel staat in Quote 500.

Bij vele van ons heerst angst door de onzekerheid, bij de ene meer om de gezondheid en bij de ander om zijn of haar bezit. Natuurlijk zijn er mensen die denken ‘het ruimt lekker op, die zieken en zwakkeren, natuurlijke selectie’. Gelukkig zijn dat de uitzonderingen en.. wie zegt niet dat deze gedachte ook niet voortkomt uit angst voor een mogelijke overbevolking van deze wereld. Ik weet het…. de mensheid heeft voor die verre toekomst ook een probleem, maar ik weet ook dat mensen tot heel veel in staat zijn.

Al met al kleurt de wereld rood van de uitbraak van Covid-19. De geluiden die we steeds vaker horen lijken een richting van polarisatie op te gaan waar ik in elk geval niet gelukkig van wordt. Jong versus oud, rijk versus arm, eigenbelang versus algemeen belang, gezond versus ongezond. Het wordt Code Rood als wij als mensen er niet in slagen hier mee om te gaan en tegenover elkaar gaan staan.

Weet dat je via het contactformulier altijd met mij in contact kan treden. Doe dat gerust als je je onzeker voelt, misschien zelfs wel angstig bent, of zomaar als je het idee hebt dat je wat steun kan gebruiken.